Մասաչուսեթսի տեխնոլոգիական ինստիտուտի հետազոտողները ստացել են շինանյութ, որը կարող է պահուստավորել էներգիա: Այն թույլ է տալիս շենքը վերածել հսկա մարտկոցի՝ առանց դրա նպատակը փոխելու: Կամ, օրինակ, հազարավոր կիլոմետրանոց բետոնե ճանապարհներ կառուցել, որոնք համատեղությամբ վերականգնվող աղբյուրներից ստացվող էներգիայի կուտակիչներ կլինեն։

Բանն այն է, որ բետոն խառնելիս օգտագործվում է ոչ թե մաքուր ջուր, այլ ջրի և ածխածնի փոշու խառնուրդի կախոց։ Հեղուկը, բնականաբար, բետոնի մեջ ձևավորում է ալիքների ցանց, որն ունի հատվածական կառուցվածք՝ մեծ ալիքները ճյուղավորվում են փոքրերի։ Սա ստեղծում է մեծ տարածքային ցանց, որը ներթափանցում է ամբողջ բետոնի մեջ, իսկ ածխածնի առկայությունը վերածում է այն հսկա հաղորդիչի կամ էլեկտրոդի:

Մնում է նման բետոնից երկու թիթեղ ձևավորել, դրանք առանձնացնել մեկուսիչով և ավելացնել համապատասխան էլեկտրոլիտ, և մարտկոցը պատրաստ է: Ըստ հաշվարկների՝ 45 խորանարդ մետր բետոնը կարող է «պահել» մոտ 10 կՎտ*ժ էլեկտրաէներգիա։ Այս տեխնոլոգիայի առավելությունն այն է, որ այն հեշտ է մասշտաբավորվել, դրա օգնությամբ հնարավոր է ստեղծել մետաղադրամի չափի մարտկոցներից մինչև մեծ «տարողությամբ» հսկա կառույցներ։

Տեխնոլոգիայի բացասական կողմն այն է, որ նման բետոնի գործառնական հատկությունները դեռևս ուսումնասիրված չեն: Որքան շատ ածխածին, այնքան բարձր է մարտկոցների հզորությունը, բայց այնքան ցածր է նյութի ամրությունը: Առայժմ հայտնի չէ նաև, թե նյութն իրեն ինչպես կպահի բաց երկնքի տակ, տեղումների և ջերմաստիճանի էական փոփոխությունների ժամանակ։ Մյուս կողմից, նման բետոնից հնարավոր է ստեղծել ներքին կառուցվածքներ՝ միջնապատեր, հատակի ծածկույթներ, դեկորատիվ տարրեր և այլն։

Աղբյուրը՝ MIT News

Պատկերը՝ MIT News